مظلوم عصر

درباره کتاب مظلوم عصر

در خصوص این کتاب اینگونه نوشته شده است:

نادیده گرفتن حقوق انسان کامل که مثل اعلای خداوند متعال و خلیفه‌الله و دارنده‌ی عالی‌ترین رتبه‌ی انسانی و الهی است، عظیم‌ترین جلوه‌ی الهی ظلم در عالم امکان است و هولناک‌ترین اثرات را بر مخلوقات می‌گذارد.

ظلم بر انبیاء و اولیاء و مستضعفین را طواغیتی چون قابیل و فرعون و یزید و ... و نظام سلطه‌ی جهانی رقم زده‌اند و آنجا هم که از این صنف ظالمین، به ظاهر، اثری نبوده ستمگرانی چون برادران یوسف علیه السلام، برادروار این ستمکاری را با انداختنش در چاه و اسارتش در غربت و آوارگی به انجام رسانده و سالیانی چند، یعقوب را به درد و فراق و یوسف علیه السلام را به رنج و بلا مبتلا ساخته‌اند!

و این همان حکایت غریبانه‌ی منجی آخرالزمان و موعود امم، حضرت مهدی علیه السلام و سلوک ناپسند جهانیان، خاصه منتظران، با آن حضرت است.

بریده‌ای از کتاب مظلوم عصر

در بخش از کتاب مظلوم عصر اینگونه می‌خوانید:

«ظلم جانی» آسیب به جسم افراد است. «ظلم اعتباری» نظیر اینست که به حقوق اعتباری افراد در جامعه تجاور شود. «ظلم فکری» سلب اندیشه صحیح نمودن از خود و دیگران است. «ظلم روانی» آن است که موجب سلب آرامش افراد شود و در کل هر حقی که پایمال و هر قانونی که مخالفت شود، ظلم تلقی می‌گردد. علامه جعفری در معنا و مصادیق عدل و ظلم، توجه اساسی را بر رعایت حقوق افراد جامعه و نیز رعایت قانون شایسته‌ی «حیات معقول» دانسته است. ایشان با نظر به نوع توجهی که در تعریف و قلمرو مصادیق عدل و ظلم دارد، خود را متمایز از فلاسفه‌ی کلاسیک اسلامی می‌کند. ....