همسران سازگار: راهکارهای سازگاری

درباره کتاب همسران سازگار: راهکارهای سازگاری

خانواده یکی از ستون‌های اصلی جامعه است و برقراری رابطه درست می‌تواند نقش مهمی در قوت و پایداری این ستون داشته باشید. در خصوص کتاب «همسران سازگار: راهکارهای سازگاری» اینگونه نوشته شده است:

خانواده گرچه ممکن است همواره در معرض تندبادهای ویرانگر قرار گیرد و به نابودی تهدید شود، اما مروری بر آیات و روایات نشان می‌دهد ریشه‌ی انواع تهدیدها به آستانه‌ی زندگی مشترک مربوط است و برای مقابله با آن پیشگیری بر درمان مقدم است. چنان که انتخاب همسر مبتنی بر عوامل اخلاقی، رفتاری و جسمانی سازگاری به خوبی شکل گیرد و با گزینشی عاقلانه و متعهدانه همراه باشد لطف و زیبایی در کالبد زندگی دمیده می‌شود و بسترهای آرامش گسترش می‌یاد و از آفات زندگی بستر سوزی می‌شود. کسانی که می‌خواهند زندگی موفقی داشته باشند، باید عوامل سازگاری را به خوبی بشناسند و بدان پایبند باشند. در این میان، بیشترین سهم در سازگاری و نشاط همسران از آن عوانل اخلاقی است. بی‌شک نمی‌توان تاثیر شگرف اخلاق را در زندگی انکار کرد یا آن را نادیده گرفت. به امید روزی که حقوق زن و مرد جای خود را به اخلاق واگذار نماید و مبنای زندگی تغییر یابد.

معرفی نویسنده

علی حسین زاده به تحصیل علوم دینی در حوزه علمیه قم پرداخته است. او از سال 1368 به تدریس دروس معارف در دانشگاه‌های مختلف تهران پرداخته و در کنار کارهای اجرایی خود کتاب‌های متعددی نیز تالیف و ترجمه کرده است. از جمله کتاب‌های این نویسنده می‌توان به این موارد اشاره کرد:

• مدیران و اخلاق اسلامی
• خانواده موفق: ارتباط والدین و فرزندان
• مهارت‌های سازگاری
• سیری در مکتب یهود

بریده‌ای از کتاب همسران سازگار: راهکارهای سازگاری

در بخشی از کتاب «همسران سازگار: راهکارهای سازگاری» اینگونه نوشته شده است:

جرات‌ورزی

جرات‌ورزی، یعنی دفاع از حقوق خود و بیان افکار و احساسات خویش که به شیوه‌ی مستقیم، صادقانه و مناسب انجام شود. افراد جرات‌ورز برای خود و دیگران احترام قائل هستند. آنان منفعل نیستند و ضمن اینکه به خواسته‌ها و نیازهای دیگران احترام می‌گذارند، اجازه نمی‌دهند دیگران از آنها سوء استفاده کنند و به شیوه‌ی قاهرانه با آنان ارتباط برقرار کنند.

برای اینکه از حیای ضعف یا به عبارت دیگر از حیای احمقانه بپرهیزیم، باید جرات‌ورزی خود را تکمیل کنیم. حیات مثبت یا عاقلانه به این نیست که انسان توانایی انجام دادن کاری را نداشته باشد؛ بلکه به این است که توانایی مضاعف داشته باشد؛ یعنی هم توانایی انجام دادن کار را داشته باشد و هم بتواند آن را مهار کند و برای امر معقولی از انجام دادن آن کار بپرهیزد.....