بشقاب‌های سفره پشت‌بام‌مان

درباره کتاب بشقاب‌های سفره پشت بام‌مان

اثر حاضر، پژوهشی در زمینه ابعاد اجتماعی، اخلاقی و خانوادگی استفاده از ماهواره و بایسته‌های مربوط به آن است. در ابتدای کتاب مباحثی در مورد ضرورت اطلاع رسانی و آگاهی بخشی در مورد کارکردهای مثبت و منفی استفاده از ماهواره ارایه شده و نحوه مواجهه با این پدیده با توجه به ارزش‌های اسلامی حاکم بر جامعه ایران مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نگارنده بر این باور است که استفاده از ماهواره و رسانه‌های غربی بیش از آنکه استفاده علمی و فرهنگی داشته باشد، موجب دور شدن از معنویت، بی‌غیرت شدن تدریجی مردم، ترویج فرهنگ بیگانه، گسترش لذت گرایی و فراهم کردن زمینه‌های گناه و مفاسد اجتماعی در جامعه ایران شده و موجبات انحطاط فرهنگی را و همچنین ناامنی سیاسی را فراهم می‌آورد.

درباره نویسنده ی‌کتاب بشقاب‌های سفره پشت بام‌مان

محسن عباسی ولدی در سال 1355 در تهران متولد شد. وی دیپلم ریاضی خود را در شهر کرج گرفت و تحصیلات حوزه علمیه خود را ادامه داد محسن عباسی بلدی دارای مدرک کارشناسی ارشد فقه و اصول است و در زمینه‌های داستانی و ادبیاتی و معارف اسلامی کتاب‌های متعددی را منتشر کرده است.

بریده‌ای از کتاب بشقاب‌های سفره پشت بام‌مان

در بخشی از کتاب بشقاب‌های سفره پشت بام‌مان اینطور می‌خوانید:

قدیم ترها که بچه بودم یادم هست گاهی مهمانی‌ها روی پشت بام خانه‌ها برپا می‌شد. به جای بشقاب‌های یک نفره طبقی در مقابل چند نفر می‌گذاشتند و با مهر و محبت دسته جمعی غذا می‌خوردند. آن روز بزرگترها به ما کوچکتر‌ها می‌گفتند. رزق ما از آسمان می‌آید.امروز هم پشت بام خانه هامان سفره شده و یک بشقاب برای همه می‌گذارند. اما دیگر کسی در پشت بام غذا نمی‌خورد. باز هم غذایمان از آسمان می‌آید، اما از راه این بشقاب به داخل خانه‌مان سرازیر می‌شود. همه با هم می‌نشینند و با حرص و ولع غذای این بشقاب را می‌خورند. قدیم ترها غذا خوردن ما چیزی طول نمی‌کشید، اما چرا غذای این بشقاب تمامی ندارد؟ صبح تا شب. شب تا صبح. پس کی سیر می‌شویم؟