مهارتهای کلامی (سخن چینی و عواقب آن)

سخن چینی و عواقب آن

یکی از آفات زبان که که در اخلاق اسلامی از رذایل اخلاقی به شمار می رود، سخن چینی یا نمّامی است. سخن چینی غالبا به این گفته می‌شود که سخن کسی را که پشت سر دیگری گفته به وی باز گوید. مثلا بگوید فلان درباره تو چنین و چنان گفت! یا نسبت به تو چنین و چنان کرد، و بدین سان نوع خاصی از افشاء سرّ و پرده‌دری و متضمن بدگوئی و سعایت است.

سخن چینی مخصوص سخن گفتن نیست، بلکه به غیر سخن هم تعلق می‌گیرد. مانند نوشتن، اشاره و غیره را هم شامل می‌شود و هر چیزی که صاحبش به افشاء و گفتن آن رضایت نداشته باشد، «سخن چینی» نامیده می شود.

ابتلاء به بیماری سخن‌چینی و پشت کسی بدگویی کردن بسیار بسیار زیاد است. آفتی است که در خیلی از عرصه‌های خانوادگی، اجتماعی و سیاسی وجود دارد و آسیب‌های زیادی را در حوزه‌های مختلف روابط انسانی ایجاد کرده است.

انسان نسبت به همه نعمت‏‌ها، حوادث و پيش ‏آمدها در معرض امتحان و آزمايش است. یکی از امتحان‌های الهی، مراقبت از زبان است. از جمله آفت‌های زبان، «سخن چینی» است. سخن‌چین کسى است که حرف دیگران را به آن کسی که سخنی درباره‌اش گفته شده، می‌رساند. این آفت خطری است که همه ما را تهدید می‌کند و خیلی ها را بیچاره و آلوده کرده و می کند. حتی عمر و عبادت خیلی ها را تلف و نابود می‌کند.

عناوین برگزیده:

• عواقب سخن چینی
• سعایت كننده با «هامان» وزیر فرعون در یك درجه از آتش قرار می‌گیرد
• بیشترین عذاب جهنم مربوط به زبان است
• سخن‌چینی و بی دینی
• سخن چینی موجب دشمنی دوست و تنفر دشمن می شود
• «سخن چین» مورد غضب خداست