صدا زدم باران

آن طرف دیوار را  ندیده بودم. تنها تصوری که از آن رف دیوار داشتم این بود که جای خطرناکی است و هیچ وقت نباید به آن جا بروم. بچه تر که بودم، گاهی با مامان و بابا توی شهر می گشتیم، سوال های من از دیوار و آن طرفش و جواب های آن ها این تصور را از پشت دیوار در ذهنم ساخته بود. از مدرسه تا آن جا دنبال رایبد آمده بودم.

حالا رایبد پریده بود آن طرف دیوار و من مانده بودم چه کار کنم. خیال می کردم هیچ بچه ای حق ندارد به آن طرف دیوار برود.

رایبد با آن کارش همه ی قانون های توی ذهنم را به هم ریخت...