آداب تعلیم و تربیت

لزوم و چرایی کسب دانش و مهارت‌های بین فردی و تاثیر آنها در حرکت به سمت آخرت در حکم شناختن مبداء و مقصد حرکت است.
اما برای اینکه علم ما به جهان آخرت منجر به تشکیل شاکله‌ای نیکو و عملی موفق شود، باید چگونگی حرکت در این مسیر و استفاده از این علم را نیز بیاموزیم.
زیرا اگر چگونگی برقراری ارتباط با هر آنچه در مسیر سفر ماست را بلد نباشیم، شیطان با استفاده از صور مقدس منجر به هلاکت ما خواهد شد. چنانچه علی ‌(علیه‌اسلام) می‌فرمایند: «رُبَّ عالِمٍ قَد قَتَلَهُ جَهلُه، چه بسیار عالمی که جهلش او را هلاک کرده».

برای اینکه علم ما منجر به هلاکت‌مان نشود، چگونگی برقراری ارتباط‌های علمی و چگونگی تنظیم روابط خود در این مسیر را باید بیاموزیم، زیرا شاکلۀ روحی ما، حاصل ارتباط‌های ماست و ما ناگزیر از برقراری ارتباط با دیگرانیم.
روبه‎رویی، جهت‌گیری و رفتار صحیح در ارتباطات انسانی، به دو گروه از اطلاعات وابسته است:
1.اطلاعاتی که چرایی کسب آگاهی در برخورد با دیگران را برای ما مشخص می‌کند و منجر به موفقیت و پیروزی ما می‌شود.
2.اطلاعاتی که چگونگی و کیفیت این ارتباطات را به ما می‌آموزد و منجر به سرعت و سبقت ما در کسب موفقیت خواهد بود.

کارگاه آداب تعلیم و تربیت کارگاهی برای آموزش این مهارت است. «مهارت چگونگی تنظیم روابط»
این کارگاه که برگرفته از کتاب «آداب تعلیم و تعلم در اسلام»، ترجمه گزارش‌گونه‌ای از کتاب «منیۀ المرید فی آداب المفید و المستفید» از شهید ثانی (ره) نوشتۀ حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید محمد باقر حجتی است به بررسی آداب و وظایف معلم و شاگرد نسبت به خود و نسبت به یکدیگر می‌پردازد.